Onehundredandeeeeighty! ;-)

De eerste spuit is gezet!
De afgelopen tijd was ik heel relaxed en zeer positief ingesteld, maar gisteravond werd ik toch een beetje onrustig en vandaag werd ik meer gespannen naarmate de dag verstreek.
Toen ik op de bus stond te wachten na het werk voor mijn afspraak bij de acupuncturist bereikte mijn spanning een absoluut hoogtepunt toen de bus die ik moest hebben doodleuk de halte voorbij reed terwijl ik daar met mijn opgestoken handje stond.
Uiteindelijk was ik nog net op tijd op mijn afspraak. Mevr. Liu (de acupuncturist) vroeg hoe het ging en ik vertelde van mijn zenuwen m.b.t. het spuiten van de hormonen en ook dat ik lichtelijk opgefokt was door die kl*te buschauffeur. Ze vroeg "Je hebt toch wel ZO gedaan he?!" terwijl de kleine Chinese dame beide middelvingers de lucht in stak!

"Ik ga je helpen." zei ze. Mevr. Liu gaat de komende tijd haar uiterste best doen om de bijwerkingen tot een minimum te beperken en ze zei dit zo zelfverzekerd dat ik haar meteen geloofde. Lang leve Mevr. Liu! Na een uur (en een hazeslaapje!) werd ik compleet zen wakker. Mijn opgefokte gevoel was weg en mijn zenuwen waren gekalmeerd. Zometeen zou ik mezelf voor de eerste keer hormonen toedienen en dat zou me 100% meevallen.
Eenmaal thuis moest ik denken aan de woorden van mijn lotgenootje "Panter" die dezelfde ochtend op het forum van ZP tegen me zei:

succes met de eerste spuit, twijfel niet te erg en wees niet te voorzichtig. het is een rotnaaldje van de lucrin, dus gewoon erin darten!! Zeg maar tegen jezelf: onehundredandeighty en gaan met die banaan!

Daar zat ik dan op de bank met de klaargemaakte spuit. Ik pakte m'n 'spekkie' vast en na 1 klein moment van twijfel riep ik dus "Onehundredandeeeeeeeeeeeeeeeightyyyy" en stak de injectienaald in mijn buik. Ik hoorde XY nog zeggen "Watte?!!" terwijl hij (zoals opgedragen!) foto's maakte van het hele tafereel.

En het viel me dus 100% mee! Na een paar minuten verscheen er een klein bultje en jeukte het een beetje, maar eigenlijk is dat het enige wat ik ervan gevoeld heb.
Hopelijk houdt Mevr. Liu haar woord en blijft het 'hormonster' mij bespaard. Over een aantal dagen zullen we het weten.
Ook erg fijn: Op 6 juni slik ik mijn laatste pil. Wat een megatroep is dat zeg! Ben blij dat ik er daarna voor goed van af ben.
Een aantal dagen na die laatste pil moet dan mijn menstruatie (hopelijk voorlopig mijn laatste!) op gang komen en die moet ik weer doorbellen met de Fertiliteitspoli, zodat ik te horen krijg wanneer ik het 2de hormoon (de Puregon) erbij mag gaan spuiten.
So far so good!