Droog en zonnig nazomerweer!

Gisteren was mijn ovulatietest negatief. Hij was ook lichter dan de test die ik Donderdag bij mijn vriendin thuis had gedaan. Dat is raar. Een ovulatietest zou donkerder moeten worden naarmate je eisprong dichterbij komt. Ik dacht dus dat mijn eisprong stiekem toch dit weekend al was geweest. Vanochtend vertelde ik dit aan de arts (en ja, alweer een andere dan alle 3 de artsen die ik vorige week heb gezien!) en zij vreesde hetzelfde.
"Er is maar een manier om er echt achter te komen!" Zei ze terwijl ze naar 'de stoel' wees. Ik trok achter het gordijntje mijn broek uit (dat gordijn snap ik niet zo goed. Doe je heel preuts je broek uit achter een gordijn, terwijl je daarna ongegeneerd in je muts wordt gekeken?!) en ging in de stoel liggen zonder enige hoop of verwachting.


"Hier is je rechterkant. Deze eicel was 13mm en is nu 16,6mm. Links zien we inderdaad nog altijd het grote eiblaasje zonder eicel. Dit is waarschijnlijk een overblijfsel van je vorige cyclus. Je eisprong is dus nog niet geweest! Baarmoederslijmvlies is helaas nog geen 7mm. Doe zometeen thuis nog eens een ovulatie test en bel de uitslag door naar het lab. We zullen de boel nog eens overleggen."
Lichtelijk confuus, maar nog altijd zonder hoop of verwachting stond ik weer buiten. Dit keer in het zonnetje. Ik liep op m'n gemak naar het station terwijl ik XY een berichtje stuurde.
Thuis aangekomen deed ik maar weer een ovulatietest. Na 10 min. zag ik dat ie, hoewel donkerder dan gisteren, nog altijd negatief was. Ik belde het lab om het door te geven. Ze zouden me terugbellen.

Het kostte me op zich geen moeite om er niet aan te denken, maar toen ik om 15:50u nog niets had gehoord belde ik ongeduldig het lab.
"Ik stond op het punt je nummer in te toetsen!" zei de arts die ik vanochtend had gesproken. (ja, ja! Dat zal wel! dacht ik) "Ik was bang dat jullie me waren vergeten!" zei ik.
"Nee, hoor! We hebben het nog eens overlegd en het VUMC gebeld en ze gaan de cryo Zaterdag ontdooien. Zondag moet je ze bellen of dat goed is gegaan en zo ja, dan heb je 's middags de terugplaatsing in het VUMC. Je moet dus vanavond de Ovitrelle spuiten."

"Euhhhh WAT?!!!"



De arts begon het hele verhaal opnieuw te vertellen, maar ik onderbrak haar.
"Mijn cyclus is dus toch goed genoeg voor een terugplaatsing?"
"Ja, hoor. Niks mis mee!" antwoorde ze.
"En mijn baarmoederslijmvlies dan? Dat was toch te dun?"
"De Ovitrelle geeft je eicellen en je baarmoederslijmvlies een laatste groei 'boost', dus dat zit wel goed."
"Kunnen we geen Utrogestan gebruiken om het baarmoederslijmvlies te optimaliseren?" vroeg ik. Van de Ovitrelle krijg ik toch zwangerschapsverschijnselen, dan kunnen die van de Utrogestan er ook nog wel bij!
De arts zei dat ze het in de groep zou gooien en dat ze me daar morgen over zou terugbellen. Ze zou ook een brief versturen met contact informatie voor het VUMC.

Toen ik ophing hoorde ik mezelf grinniken.
Wat een verrassing! Als alles goed gaat mag ik Zondag Flip 2 bij me dragen. Wat een onwerkelijk idee nog!
Ik stuurde een bericht naar XY. Die snapte er ook niks van, maar was uiteraard erg blij met het nieuws! We hadden er alletwee niet meer op gerekend deze cyclus.
Zometeen zal ik de Ovitrelle injecteren en dan is de eerste stap naar onze cryo terugplaatsing gezet.

Laten we hopen dat deze nazomer nog lang mag duren!