Flip

De nacht van woensdag op donderdag kon ik niet slapen en als hoogtepunt stond ik om 5u
's ochtends op het toilet te kotsen. Wat een drama!
Op donderdag om 14:45u hadden we een afspraak bij het VUMC voor de terugplaatsing van een embryo, maar eerst had ik nog een afspraak met de acupuncturiste mevr. Liu, die ook een praktijk heeft in de van Boshuizenstraat dichtbij het VUMC. Ze stond er op dat ze me voor de terugplaatsing nog zou zien.
Toen ze me binnenliet en vroeg hoe het ging, begon ik vrijwel meteen te huilen. Ik was er heilig van overtuigd dat het zou gaan mislukken, want ik had me in tijden niet zo slecht gevoeld. Ze nam me mee naar een behandelkamer waarvan de muren waren beschilderd.
In de andere praktijk waren de muren gewoon wit, maar hier sierde een prachtige schildering van een boom met kersenbloesem de muur van het kleine kamertje. Ik stopte me huilen en glimlachte door mijn tranen heen.
In de aziatische cultuur staat kersenbloesem symbool voor het leven...

De muurschildering

Mevr. Liu stak me zo vol naalden dat ik wel een speldenkussen leek, maar ik kalmeerde en heb zelfs nog even geslapen. Aan het einde van de sessie plakte ze 6 kleine pleistertjes in mijn rechteroor. In elk pleistertje zit een zaadje en dat drukt op een bepaald punt in je oor wat weer op wonderbaarlijke wijze ergens mee in verbinding staat. Het is voor mij abracadabra, maar als het werkt vind ik het best! Ze vertelde me dat ik, wanneer ik me onrustig voelde, zachtjes 1 voor 1 op de pleistertjes moest drukken, ongeveer 20 seconden vasthouden en rustig doorademen. Er zullen een aantal van jullie zijn die me voor gek verklaren, maar voor mij werkt het. Vlak voordat ik wegging zei ze dat ze voor me ging duimen. "Verder is het nu uit onze handen. Laat het maar gebeuren en probeer positief te blijven."

Mijn kroepoek oortje!

Vervolgens gingen XY en ik op weg naar het VUMC voor de terugplaatsing. Op het formuliertje dat we na de punctie hadden gekregen stond dat je een halfvolle blaas moest hebben voor de terugplaatsing, maar die van mij was overvol! Helaas ben ik niet in staat om mijn blaas half leeg te plassen. Als ik eenmaal ga dan kan ik niet meer stoppen! Mijn volle blaas zorgde echter voor buikpijn dus strompelde ik met mijn handen op mijn buik richting de fertiliteitspoli en hoopte dat we niet al te lang hoefden te wachten.
Eenmaal binnen moest je je legitimeren (Je zal maar de verkeerde embryo terugkrijgen!) :-O
We waren vrij direct aan de beurt en werden vriendelijk ontvangen. Ik moet zeggen dat ik het heel bijzonder vind dat de 3 vrouwen in het VUMC die de terugplaatsing verzorgden ons zo op het gemak konden stellen. De artsen in ons eigen ziekenhuis hadden we inmiddels al meerdere keren gezien, maar dit was de eerste en waarschijnlijk de laatste keer dat we deze dames zagen en let's face it, je ligt daar toch maar met je benen wijd!
De jongste van de 3 dames zei: "Als je op het scherm rechts kijkt zie je jullie embryo!" XY en ik lieten allebei een zachte "Wauw!" onze lippen ontsnappen. Het plaatje hieronder is niet ons eigen embryo, maar het leek er wel op.

Ze vertelde het volgende:
Van de 4 eicellen zijn er 3 bevrucht. Deze is 8-cellig en type 2 (kwaliteitsgraad van 1 tot 4 waarbij 1 het beste is.)
Deze 8-cellige (werktitel: Flip!) is teruggeplaatst. Er zijn nog 2 eicellen bevrucht ( Flip 2 en 3!) die blijven voorlopig in de stoof om te kijken of ze goed doordelen. Als ze aan alle eisen voldoen mogen ze op Poolexpeditie! (Binnen 2 weken krijgen we een brief thuisgestuurd of ze daadwerkelijk ingevroren kunnen worden) 1 eicel is helaas niet bevrucht (Dit was dus geen Flip, maar een Flop!) ;-)
Een andere dame van middelbare leeftijd zat links van mij drukte met een echokop met koude gel flink op mijn buik (niet fijn als je nodig moet en even was ik bang dat ik de jongere dame zou onderpiesen, maar ik kon het gelukkig inhouden!)
De jongere dame bracht een speculum (weer die verdomde eendebek!) in, ontsmette de boel en bracht een katheter in mijn baarmoedermond in. Vervolgens kwam een andere dame (vreemd genoeg de enige wiens naam ik heb onthouden: Joke!) met een binnenkatheter met daarin Flip binnen en vertrok meteen weer. Deze werd in het andere katheter geschoven en vervolgens zagen we op het echoscherm hoe Flip mijn baarmoeder in werd gelanceerd! Het embryo is eigenlijk te klein om met het blote oog te zien, maar omdat het omringd is met luchtbelletjes kon je het toch duidelijk zien bewegen en zien zitten. Als alles straks goed gaat dan is dit de allereerste foto die er van ons kindje is gemaakt:

Daarna werd het binnenkatheter gecontroleerd of het daadwerkelijk leeg was en mochten we weg. Het had allemaal niet langer geduurd dan 10 minuten. Wonderbaarlijk!
Ook fijn ik mocht eindelijk plassen!
Nu voelt alles nog onwerkelijk. Er zit een embryo in mijn buik, dus feitelijk ben ik zwanger, maar dat mag officieel nog niet zo benoemd worden. Over een aantal weken krijg ik een officiele zwangerschapstest in het ziekenhuis, mits ik het vruchtje in de tussentijd niet verloren heb. Je kunt dus toch 'een beetje zwanger' zijn.
Ondertussen heb ik vaginale zetpillen gekregen (sorry onsmakelijk praatje!) waarvan ik er 3 x per dag 2 stuks moet inbrengen. Dit zou ervoor moeten zorgen dat mijn baarmoederslijmvlies optimaal blijft en het vruchtje zich goed kan innestelen. Het zou ons tevens voor een vroege miskraam moeten behoeden. Laten we hopen dat het helpt! Meer dan dat kunnen we eigenlijk helemaal niet doen en dat is frustrerend. Als ik de komende weken op mijn kop had moeten staan, dan zou ik het doen! Maar helaas, het is nu een kwestie van rust houden, hoop houden en het laten gebeuren.

Ik wil iedereen nogmaals bedanken die met ons mee duimt, bidt, hoopt, kaarsjes brandt etc.
Als we positief denken, dan is de zwangerschapstest dat hopelijk binnenkort ook!