Mijn lijf neemt een loopje met me.
Binnenkort hoor ik dat het allemaal een wrede grap was.
De verschrikkelijke vermoeidheid, de ontzettende opvliegers (ook middenin de nacht!), de constante honger (ook midden in de nacht!), de misselijkheid (kokhalzen wanneer ik een Latte Macchiato maak voor XY, m'n tandenpoets of wanneer ik deodorant opspuit!) het buiten adem raken wanneer ik de trap op loop (terwijl ik nog hardliep voordat ik met de hormooninjecties begon!) de rare dromen, het vele plassen (ook middenin de nacht!), de blauwe aders op mijn borsten, de opgezette buik...
Zoals een van de meiden van ZP al beschreef leg ik nu dus een matrasje neer zodat de val niet zo zeer doet.
Sinds een paar dagen heb ik bruinverlies. Niet constant, maar het is er wel. Net als de hoofdpijn.
De eerste test (toch die Predictor!) bleef negatief (misschien toch te vroeg getest?). De tweede (van het Kruidvat) toonde een nauwelijks waarneembaar heel licht streepje (maar toch een streepje...). Bij de derde (ook van het Kruidvat) hoopte ik dat het streepje donkerder zou zijn (een teken dat mijn HCG gestegen was) maar dat viel een beetje tegen.
Ik google me suf: "Negatieve thuistest, maar positieve bloedtest" of "Thuistest negatief, maar toch zwanger". Er zitten een paar succesverhalen bij, dan heb ik weer heel even hoop.
Tot ik vanavond naar het toilet ga en tot mijn schrik een veeg roze/rood in mijn inlegkruisje zie, dan vrees ik weer het ergste en vervloek mijn lijf en alle gemengde signalen die het geeft. Wat een misplaatste grap...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten